تئوري آزمايش

كاربيد كلسيم ، جامد خاكستري يا سياه با بويي مانند بوي سير مي‌باشد. شديدا با آب واكنش داده ، گاز اشتعال‌پذير استيلن را آزاد مي‌كند. در صورت آتش گرفتن اين ماده ، نبايد از آب استفاده كرد، زيرا باعث انفجار مي‌شود. كاربيد كلسيم با آب ، رطوبت ، عوامل اكسيد كننده قوي ، الكل ، كلريد هيدروژن و منيزيم ، ناسازگار است.(شديدا واكنش مي‌دهد).

از لحاظ سم شناسي ، تنفس و بلعيدن آن خطرناك بوده ، در صورت تماس با پوست باعث تحريك و سوزش پوست مي‌شود. موقع حمل و نقل آن ، بايد تهويه كافي وجودداشته باشد و محيط ، بدون رطوبت بوده ، ظرف آب در نزديكي ظروف محتوي آن نباشد. زيرا ممكن است در اثر تكان و ضربه يا ريخته شدن آب ، كاربيد كلسيم وآب باهم تركيب شده ، با آزاد كردن استيلن باعث آتش سوزي و انفجار شوند.