سیب زمینی سبز سمی است زیرا در آن آلکالوئید سولانین وجود دارد.
سولانین
علت وجود این ترکیبات در گیاهان چیست؟ گیاهان نمی توانند از شر مهاجمین و میکروارگانیسم های مهاجم از قبیل قلرچ ها، حشرات، حیوانات، و انسان ها فرار کنند و یا عضوی برای دفاع در مقابل مهاجمین ندارند. در عوض آن ها در خود سلاح های شیمیایی یعنی آفت کش های طبیعی را به عنوان عوامل استراتژیک دفاعی توسعه داده اند. اکنون دهها هزار از این نوع مواد شیمیایی شناخته شده اند. آن ها در گیاه از قبل وجود دارند یا به عنوان یک پاسخ ایمنی، در هنگام خطر خارجی مانند هجوم حشراتی مانند کرم صدپا یا حشرات گیاه خوار، توسط گیاه تولید می شوند. به طور مثال در گیاه گوجه فرنگی، یک پلی پپتید حاوی هجده آمینواسید، موسوم به سیستمین، یک ماده شیمیایی اعلام خطر برای حمله خارجی است. این ماده به سرعت در گیاه پخش شده واکنش هایی را برای تهیه سم شیمیایی تدارک می بیند. اثر این مواد این است که مهاجمین را کاملا دفع می کند یا تهاجم ان را به قدر کافی کند می نماید. جالب توجه است بدانیم یکی از این مواد سالیسیلیک اسید یعنی ماده اصلی آسپرین است. این ماده باعث می شود تا نقطه آسیب دیده ضدعفونی شود (درست مثل یک زخم). گیاهان آموخته اند که در هنگام خطر از مواد شیمیایی به عنوان فرمون های هشدار دهنده استفاده کرده، سلاح های شیمیایی پیچیده خود را بدون صدمه زدن به همسایگان خود از طریق هوا و آب، فعال کنند. آن ها همچنین می توانند از طریق روش های شیمیایی در مقابل خطرات مقاومت کنند. آمریکایی ها هر روز در حدود ۱٫۵ گرم آفت کش های طبیعی را از طریق سبزیجات، میوه جات، چای ، قهوه و غیره مصرف می کنند. این میزان تقریبا ۱۰۰۰۰ برابر جذب آن ها از باقی مانده آفت کش های سنتزی است. تعدادی از این سموم گیاهی به عنوان سرطان زا مورد آزمایش قرار گرفته اند. سرطان زایی اغلب آن ها (در جوندگان) نصف سرطان زایی همان مقدار از ماده شیمیایی سنتزی است.
پس چرا ما تاکنون به وسیله این سموم منقرض نشده ایم؟ یک دلیل این است که ما همیشه در معرض مقدار بسیار کمی از این آفت کش های طبیعی قرار می گیریم. مهم تر این که ما نیز مانند گیاهان مواضع دفاعی خود را در مقابل حمله ی بی امان مواد شیمیایی کامل کرده ایم. اولین سنگرها، لایه ها سطحی دهان، مری، معده، روده، پوست و شش ها هر چند روز یکبار فرو می ریزند. علاوه بر این دارای مکانیسم های چندگانه سم زدایی برای بی اثر کردن سم های جذب شده هستیم. ما می توانیم بسیاری از ترکیبات را قبل از آنکه صدمه ای به بدن وارد آورند، از بدن خارج کنیم. DNAها دارای راههای متفاوتی برای ترمیم آسیب ها است. در نهایت قدرت بویایی و چشایی ما مواد سمی و فاسد (از قبیل طعم تلخ آلکالوئید، غذای فاسد، شیر ترشیده و تخم مرغی که بوی سولفور می دهد) را تشخیص داده و به عنوان یک سیستم اعلام خطر، عمل می کند. در کل باید از پرخوری اجتناب کرده و از نوع متنوع غذا استفاده کنیم.
